GTST een soap

De liefde is een verrukkelijke bloem

Maar men moet de moed hebben

Haar te gaan plukken aan de rand

Van een verschrikkelijke afgrond

Het was een mooie, zwoele avond dus ik besloot op mijn fiets naar het aanstaande bruidspaar te gaan voor de kennismaking. Zoals altijd, weer heel benieuwd naar het verhaal achter de wens om wettelijk met elkaar verbonden te worden.

Ik werd hartelijk onthaald door het verliefde stel en ontmoette ook de dochter van de bruid, een enthousiaste tiener. Onder het genot van een kopje koffie luisterde ik naar de liefdesgeschiedenis van het bruidspaar, in het geheel geen alledaags verhaal. Gekscherend beschreven zij de omstandigheden rond hun kennismaking als een soort soap. De scherpste kantjes waren er inmiddels een beetje vanaf, dus konden ze er nu best goed over praten. Maar een ongelooflijk verhaal was het zeker!

Het noodlot maakte hen huisgenoten, een situatie –samen onder één dak wonen- die uit pure noodzaak was geboren. Op dat moment waren ze onbekenden van elkaar, namelijk. Kort daarvoor was de aanstaande bruid verlaten door haar toenmalige echtgenoot, haar man was verliefd op een andere dame. De dame in kwestie had haar echtgenoot dat nieuws ook gebracht en hem verzocht de woning te verlaten. Ze had namelijk besloten om per direct met haar nieuwe liefde te gaan samenwonen.

Vol ongeloof hoorde ik aan wat ik inmiddels al vermoedde… de voormalig partners van ‘mijn’ bruidspaar hadden voor elkaar gekozen. Die afschuwelijke omstandigheid had geleid tot contact tussen de twee verlaten echtgenoten.  Hij was nu dakloos dus zij bood hem onderdak en hij maakte dankbaar gebruik van haar aanbod. Een uiterst moeilijke en verdrietige situatie voor hen, maar ook voor hun hevig geëmotioneerde kinderen. Er was echter wel één lichtpuntje; de situatie maakte hen soulmates. Ze waren voor elkaar de enige die écht kon delen in de onmacht van de situatie, in het verdriet en de pijn.

Iedere dag samen zijn, met elkaar praten en huilen, dat schept al heel snel een band. Gevoelens delen met iemand die exact aanvoelt wat je bedoelt blijkt ontzettend fijn en waardevol. Samen voelden ze zich sterk, het gaf hen kracht. En wat ze zelf nooit hadden verwacht,  gebeurde na verloop van tijd. Die vreselijke gebeurtenis waardoor ze elkaar hadden leren kennen, leidde uiteindelijk tot iets heel moois; gevoelens voor elkaar. Een moeilijke start, een beginperiode ook met veel twijfel want er waren immers ook nog beschadigde kinderen betrokken in deze situatie.

Maar die gevoelens lieten zich niet terug duwen in het hoekje, die gevoelens werden juist steeds sterker. Toen ze wisten dat niet alleen zijzelf, maar ook hun thuiswonende kinderen een goed plekje hadden gevonden binnen deze nieuwe relatie, durfden ze een nieuwe stap te zetten. Voor hen een hele belangrijke stap … om lak aan de hele wereld te hebben. Ze voelden dat het goed was en wat anderen daarvan zouden denken, lieten ze achter zich.

En vanaf dat moment ging het steeds beter, ze probeerden alle ellende achter zich te laten en kwamen eindelijk weer in een opbouwende situatie terecht. Dat voelde goed … echte liefde. En ondanks hun eerdere voornemen om nooit meer te trouwen, vroeg hij haar ten huwelijk omdat hij heel zeker wist dat hij met deze vrouw en kinderen de rest van zijn leven wilde doorbrengen. Zij accepteerde zijn aanzoek omdat jij haar het gevoel gaf in de hemel op aarde te zijn beland.