In de wolken
Samen met hun lieve familie en vrienden stond ik hen op te wachten in de tuin van het sfeervolle koetshuis. Onderweg naar deze romantische locatie had ik wat druppels op de voorruit van mijn auto, maar nu piepten de zonnestralen brutaal tussen de grote witte wolken door en zetten de tuin in de spotlights.
Over het oude bruggetje kwam de Rolls Royce Silver Cloud langzaam dichterbij en konden we een glimp opvangen van het knappe bruidspaar dat letterlijk èn figuurlijk in de wolken was. Een spontaan applaus barstte los toen het bruidspaar uit de trouwauto tevoorschijn kwam en zich uitgebreid liet omhelzen en bewonderen. Ik keek even naar de fraai bewolkte lucht boven ons en bedacht me dat de wolken eigenlijk wel prima pasten in het geheel.
In de prachtig gedecoreerde trouwzaal vonden de gasten snel hun plekje en kon de bruidegom zijn entree maken, begeleid door zijn moeder. Vol trots zag ik haar even opzij kijken naar haar zoon, voor ze hem los liet, wachtend op zijn bruid. Onder de indrukwekkende woorden ‘Clouds above go sailing by’ uit de song van Racoon betrad een zichtbaar ontroerde bruid de trouwzaal aan de arm van haar vader, wat een adembenemend tafereel!
Natuurlijk vertelde ik hoe ze als jonge mensen in de wolken waren geraakt van elkaar; hun liefdesgeschiedenis. De eerste ontmoeting bij haar thuis tijdens een feestje, waar hij verscheen op zoek naar zijn feestende vriend. Over de eerste kus op een dancefeest en hoe ze daarna met oogpotlood zijn telefoonnummer op haar arm schreef. Het eerste dagje écht samen had plaatsgevonden op het strand van Ouddorp, waar ze met haar ouders en zus vakantie vierde. Hij kwam haar bezoeken en ze beleefden een hele romantische dag waarbij zon, zee en strand het decor vormden.
Sindsdien voelde het als ‘hun’ strand en daarom werd dat ook de plaats waar hij haar vele jaren later ten huwelijk vroeg. Ze had geen idee van de gevulde picknickmand die achter in de auto stond, op weg naar de geheime bestemming. De bekende route naar het zo vertrouwde stand vermeed hij zorgvuldig, dus ze was enorm verrast toen ze uiteindelijk had ontdekt waar hij haar heen bracht. Het was een beetje fris, dus zochten ze een romantisch, beschut plekje in de duinen. Voor de mand werd geopend kreeg ze een kaart in haar handen gedrukt met zijn liefdeswens, terwijl hij zich op zijn knieën liet zakken en de ring tevoorschijn haalde.
Tijdens de voorbereidingen voor de trouwdag leek het er heel op dat ze hun plannen om op hun droomlocatie te trouwen, moesten laten varen. Als geregistreerd partners werd hen de mogelijkheid tot omzetting slechts geboden in het gemeentehuis van één der beide partners. Maar er was gelukkig een oplossing. De formaliteit werd ’s morgens verricht, waarna de ceremonie alsnog plaatsvond in het prachtige koetshuis.
Ik droeg de brieven voor waarin bruid en bruidegom zelf hun belofte aan elkaar prachtig hadden verwoord. Ook de getuigen hadden hun gevoelens aan het papier toevertrouwd, aan mij de eer om deze teksten in mijn toespraak op te nemen. Ik zag hier en daar wat druppeltjes vallen … niet vanuit de wolken …het waren tranen van puur geluk!
Gepubliceerd in magazine TROUWEN december 2012/januari/ februari 2013, zie ‘publicaties’